ആ രണ്ടുപേരുമായി ഞാൻ സംഭാഷണത്തിന് മുതിർന്നില്ല. മിണ്ടാതെ കാപ്പി ഊതികുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒന്നാമത്തെ പ്രതിമ പറഞ്ഞു “പണ്ട് അമ്മ പാടത്തു നിന്നും പറിച്ചു കറി വെച്ച് തന്നെ ചീരയുടെ ഒരു സ്വാദ്.” രണ്ടാമത്തെ പ്രതിമ പറഞ്ഞു “എന്റെ അമ്മയുടെ കാലം കഴിഞ്ഞാൽ അതുപോലെയുള്ള മീൻകറി കഴിക്കാൻ പറ്റുമോ” മൂന്നാമത് സംസാരിച്ചത് ഒരു മനുഷ്യനാണ്. “ എനിക്ക് കുട്ടിക്കാലത്തെ കുറിച്ച് ചിതറിയ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട്. തലേദിവസത്തെ മീൻ കറിയിൽ ഉള്ള മുളക് മാത്രം കൂട്ടി അടുപ്പിന്റെ എതിർവശം…
ലോല പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു, അവൾ കണ്ട സ്വപ്നത്തെ പറ്റി. പേടിച്ച് മരവിച്ചു കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേൽക്കാൻ പറ്റാത്ത പോലെ ആയെന്നാണ് പറഞ്ഞത്. രാത്രി – പൂർണ്ണചന്ദ്രൻ – കുന്നിന്മുകൾ – വേദനയും ഭയവും ജനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സംഗീതം.അത് എന്താണെന്നറിയാൻ ജനാല തുറന്ന് കുന്നിൻ മുകളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഒരു കൊച്ചു പെൺകുട്ടിയുടെ രൂപം അടുത്തുതന്നെ നിൽക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീ – അമ്മയുടെ- രൂപത്തിനുള്ളിലേക്കു പ്രവേശിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്. ഈ രണ്ടു വാചകങ്ങൾ പറഞ്ഞു അവൾ എന്തോ ചിന്തയിൽ ലയിച്ച് ഇരിക്കുകയാണ്. പെട്ടെന്നുണർന്നിട്ട്…
രാത്രിക്ക് ശേഷം പകൽ തീർച്ചയായും വരും. പക്ഷേ ആ രാത്രിമുഴുവൻ നിങ്ങൾ കണ്ണടച്ചിരിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല. ചില രാത്രികളിൽ പ്രകൃതി നിലാവൊഴുക്കി നിങ്ങളെ സഹായിക്കും. അല്ലാത്തപ്പോൾ പ്രകൃതിയിൽനിന്നുള്ള ചലനം ഉൾക്കൊണ്ട്‌ നിങ്ങൾ തന്നെ ഒരു തിരി തെളിയിക്കേണ്ടതായി വരും. അപ്പോഴും നിങ്ങൾ പ്രകൃതിയുടെ താളം ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ കാറ്റ് നിങ്ങളുടെ പ്രകാശത്തെ ഉലയ്ക്കില്ല. എന്ന് കുൽമു പറയുന്നു
” കോഴിക്കുഞ്ഞിനെ മടിയിൽ വച്ച് ഓമനിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ഭർത്താവിനൊപ്പം അവൾ എങ്ങനെ കഴിയും” ” അവൾക്ക് ബുദ്ധിയുണ്ട്” ” അതുകൊണ്ട്? ഓ, അത് ശരി” “അയാൾ അമ്മയുടെ ഒറ്റ മകനാണ്. എങ്ങനെ ആ സ്ത്രീ മരുമകളെ സ്വീകരിക്കും?” ” അത് എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് പരിശീലനം അവൾക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.” ” ആര്? “ ” അവളുടെ ബുദ്ധിമതിയായ അമ്മ” ഈ സംഭാഷണം നടക്കുമ്പോൾ അവൾ ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത സംഗീതം കേട്ട് പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മുഖവുമായി…
നിങ്ങൾ മനസ്സിൽ നീരൊഴുക്കുള്ള ഒരു നദി സൂക്ഷിക്കൂ. നിശബ്ദതയെ ഭഞ്ജിക്കാൻ ഒരു നദിയുടെ ശബ്ദം മാത്രം ഉള്ളിടത്ത് കുറച്ചുനേരമെങ്കിലും ഇരിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് അവസരം കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഇത് എളുപ്പമാണ്. പിന്നീട് ഒരു മരുഭൂമിയിലും നിങ്ങൾക്ക് ദാഹം അനുഭവപ്പെടുകയില്ല. എന്ന് കുൽമു പറയുന്നു.
വീട്ടിലെ മുല്ല പൂക്കുന്നതേ ഇല്ല. കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോൾ അബ്ബയുടെ ഗ്രാമത്തിലെ ഒട്ടുമിക്ക എല്ലാ വീടുകളുടെ മുന്നിലുമുള്ള മുല്ലപ്പന്തൽ കണ്ട് കൊതിയോടെ നിന്നിട്ടുണ്ട്. വേനൽ ചൂടിൽ ഉരുകിയൊലിച്ചു ഉറക്കം വരാതെ കിടക്കുന്ന രാത്രികളിൽ തലയിണയുടെ അടിയിൽ മുല്ലപ്പൂക്കൾ വച്ച് ഉറങ്ങുന്ന അബ്ബയെ ഓർക്കും. മരണശേഷം എല്ലാവരും എവിടെയാണ് പോയി ഒളിക്കുന്നത്? പുലർച്ചെ എഴുന്നേറ്റ് മുകൾനിലയിലെ ചാരുപടിയിൽ കണ്ണടച്ച് ഇരുന്നാൽ മുല്ലപ്പൂമണം കിട്ടും എവിടെനിന്നാണെന്ന് അറിയില്ല ഒരാഴ്ചയായി ഞാനിത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. നമുക്ക് വേണ്ടത് ഇവിടെത്തന്നെയുണ്ട്; ചിലപ്പോൾ കയ്യെത്തുന്ന ദൂരത്ത് ആയിരിക്കില്ല. എന്നാൽ…